Kötülükleri bitiremeyiz ama iyilikleri çoğaltabiliriz
Dünyada kalacaklar için verdiğimiz mücadeleyi bizi karşılayacak olana ne kadar harcıyoruz.
Gitmek üzere geldiğimiz yere kalmak için verdiğimiz mücadelenin nafile olduğunu bilmemize rağmen bu endişe niye.
Güzel şeyler yapabilir iyilikler gönderebiliriz, gönderdiğimizin bizi karşılayacağını unuturcasına sekülerizme boyun eğmek neden.
Yetim olmasına rağmen infakta bulunmanın güzel örneklerini görmek bizi neden etkilemez ki; geçen yıl ramazan ayında yetim bir aileye zekat vermek için gitmiştik. Evin 17 yaşındaki kızı bizi karşılamıştı.
Zekatı verdikten sonra abi bir dakika bekleyebilir misin dedi.
İçeri gitti elinde bir zarfla geri döndü.
Abi okuldan arkadaşım var babaları bir kaç ay önce vefat etti. Maddi durumları zayıf ben bu yaz çalıştım. Şimdi ben arkadaşıma versem gururu incir sizden rica etsem bu zarfı arkadaşımın ailesine götürebilir misin deyince durakladık yanımdaki arkadaşımla birlikte, zarfı aldım ve oradan ayrıldık. Ne o bir şey söyleyebildi ne ben. Araca binip adrese gitmek için yola koyulduk. Bir müddet sonra Allah'ım sen kalbimizde merhametini eksik eyleme, bizleri nefsimize mahkum etme diyerek dua ettik. Yetim bir aileye zekat vermeye gittik yetim ailenin kızı arkadaşı için infakta bulundu ne güzel bir haslet, ne güzel isar. Kendi ihtiyacı olmasına rağmen bir başka arkadaşını düşünmek.
İnsandan insana şükür ki fark var.
Gideceğiz elbet bu diyardan ve geride bırakacaklarımızla hatırlanacak, önceden gönderdiklerimizle karşılanacağız.
Geride bırakacaklarımız da elimizde önden göndereceklerimizde.
Zira geride bıraktıklarımız kimimizin helakına kimimizin kurtuluşuna vesile olacaktır.
Serdar Tuncer'in dediği gibi.
İnsan ne bırakır geride?
Mal mülk, çoluk çocuk, hayır hasenat, ahlar eyvahlar, dualar beddualar, güzel şahitlikler, gitti de kurtulduklar… Say say bitmez. Geride öyle bir şeyler bırakmalı ki insan; o daha kabre konmadan, ondan önce varıp kabirde onu bekliyor olsun geride bıraktıkları. Hem geride bırakacak hem ondan evvel gidecek varacağı yere, bu nasıl olacak? Arz edeyim.
Bir yetimin başını okşar insan, bir fakirin karnını doyurur, bir güzel dua alır, bir evlat yetiştirir, bir medrese duvarına tuğla koyar, bir talebeye burs verir, bir ihtiyaç sahibinin işini görür, bir nasihat eder; bütün bunlar o insandan evvel varır kabre bekler. Başını okşadığı yetimin duası kabirde başına yastık olur, karnını doyurduğu fakirin tebessümü kandile döner aydınlatır kabri, evladı yaptığı her bir hayırlı işle Fatiha Fatiha ziyarete gelir, bursu örterler üstüne üşümesin diye, aldığı dualar sohbete gelir yalnız bırakmaz kabirde.
Tam tersi de olmaz mı? Olur hem de nasıl! Miras bıraktığı malın hesabını sorarlar, ahlaksız evladın derdini yüklerler sırtına, aldığı beddua karartır, yediği kul hakkı daraltır kabrini, söylediği yalan, ettiği hased yılan çiyan olur sarar dört yanını, Allah muhafaza!
Rabbim iyiliklerimizi çoğaltanlardan eyle bizleri.
Rabbim Kurtuluşumuza vesile olacak hayırlı işler yapanlardan kıl bizleri.
